Paluch sztywny, nazywany również hallux rigidus lub hallux limitus, to schorzenie, które charakteryzuje się sztywnością i bólem w stawie palucha. Choroba ta jest najczęściej spotykana u osób w podeszłym wieku, ale może również dotknąć osoby młodsze, zwłaszcza te, które są narażone na urazy stopy lub choroby zwyrodnieniowe stawów.

Paluch sztywny jest wynikiem zwyrodnienia chrząstki stawowej na palcu u stóp. W początkowych stadiach choroby chrząstka ta ulega uszkodzeniu, co prowadzi do zmniejszenia elastyczności stawu. W miarę postępu choroby chrząstka całkowicie zanika, a na powierzchni kości pojawia się narośl kostna, co prowadzi do ograniczenia ruchomości i sztywności stawu.

Objawy palucha sztywnego są zwykle stopniowo narastające i zaczynają się od bólu i sztywności w stawie palucha. Osoby cierpiące na tę chorobę często odczuwają trudności w chodzeniu oraz zmniejszoną ruchomość w stawie. W miarę postępu choroby ból staje się bardziej intensywny, a staw staje się coraz bardziej sztywny, co prowadzi do ograniczenia możliwości poruszania się i wykonywania codziennych czynności.

Paluch sztywny – przyczyny

Najczęstszą przyczyną palucha sztywnego jest zwyrodnienie chrząstki stawowej, które jest wynikiem naturalnego procesu starzenia się organizmu. Jednakże, istnieją również czynniki, które mogą przyspieszyć ten proces, takie jak:

• Choroby reumatyczne, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów, toczeń rumieniowaty lub reumatoidalne zapalenie stawów
• Choroby metaboliczne, takie jak dna moczanowa
• Złe nawyki żywieniowe i brak aktywności fizycznej
• Nosić obuwie, które krępuje ruchy stopy lub powoduje nacisk na palce u stóp
• Wypadki i urazy, takie jak złamania lub skręcenia stopy
• Dziedziczność

Paluch sztywny – diagnostyka i leczenie

Diagnostyka palucha sztywnego zwykle zaczyna się od przeprowadzenia wywiadu medycznego i badania fizycznego, które obejmuje badanie stopy i ocenę zakresu ruchu w stawie palucha. Dodatkowo lekarz może zalecić badania obrazowe, takie jak zdjęcie rentgenowskie, aby potwierdzi diagnostykę i ocenić stopień zaawansowania choroby.

Leczenie palucha sztywnego zależy od stopnia zaawansowania choroby. W początkowych stadiach choroby można stosować leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, które pomagają zmniejszyć ból i stany zapalne w stawie. Dodatkowo zaleca się stosowanie ortezy, która stabilizuje staw i zmniejsza nacisk na chrząstkę.

W przypadku zaawansowanych stadiów choroby, gdy chrząstka stawowa uległa uszkodzeniu lub całkowicie zanikła, konieczne może być zastosowanie zabiegów chirurgicznych. Najczęściej stosowanym zabiegiem jest artrodeza, czyli usunięcie uszkodzonej chrząstki stawowej i złączenie kości, co stabilizuje staw i zapobiega dalszym uszkodzeniom.

Po operacji konieczna jest rehabilitacja, która ma na celu przywrócenie ruchomości stawu i poprawę funkcjonowania stopy. Zaleca się ćwiczenia wzmacniające mięśnie stopy i łydki oraz ćwiczenia rozciągające mięśnie i stawy. Rehabilitacja po operacji jest długotrwała i wymaga regularnego wykonywania ćwiczeń oraz ścisłej współpracy z fizjoterapeutą.

Paluch sztywny (hallux rigidus, hallux limitus) to choroba, która charakteryzuje się sztywnością i bólem w stawie palucha. Choroba ta jest wynikiem zwyrodnienia chrząstki stawowej na palcu u stóp i jest najczęściej spotykana u osób w podeszłym wieku. Objawy choroby zaczynają się od bólu i sztywności w stawie palucha, a w miarę postępu choroby staw staje się coraz bardziej sztywny i ogranicza możliwość poruszania się.

Diagnostyka palucha sztywnego obejmuje badanie fizyczne i badania obrazowe, takie jak zdjęcie rentgenowskie. Leczenie choroby zależy od stopnia zaawansowania choroby, w początkowych stadiach stosuje się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, a w przypadku zaawansowanych stadiów choroby konieczna jest operacja. Po operacji konieczna jest długotrwała rehabilitacja, która ma na celu przywrócenie ruchomości stawu i poprawę funkcjonowania stopy.